"..ve durmaz giderim…"
“Yolculuk herhalde insanın en masum ve en güzel tutkularından biridir” diyor Moritz Hartmann ve tarihin başlangıcından beri insanlar farklı amaçlarla da olsa seyahat ediyorlar. Winfried Löschburg’un Dost Yayınları’ndan çıkan “Seyahatin Kültür Tarihi” isimli kitabı, seyahat düşüncesinin köklerine iniyor ve gezi anlayışının bugüne kadar nasıl geliştiğini gözler önüne seriyor. Biz de madem seyahat etmeyi bu kadar … Read more Seyahatin Kültür Tarihi
Kevin Hakkında Konuşmalıyız isimli kitabın kahramanlarından Eva ilk yurtdışı seyahatini şöyle anlatıyordu, “e bulutlar var, ağaçlar var, her şey aynı…” Uçağım Londra Luton Havalimanı’na indikten sonra amcamın arabasıyla hiçbir yerleşim birimine uğramadan gittiğimiz otoyolda ben de aynı şeyleri düşünüyorum ilk yurtdışı seyahatimde, kafamdan -yalan değil, abartı değil- kelimesi kelimesine şu cümleyi kuruyorum, “bulutların şekilleri bile aynı…” Nisan’da … Read more Sınırın Ötesine İlk Yolculuk
Molyvos’ta Eylül’ün kendini hafiften hissettirmeye başladığı serin bir Cumartesi akşamı, inceden bir meltem esiyor. Tavernanın masaları biri hariç dolu, masadakilerin çoğu Türk. Sahnede üç kişiden oluşan ufak bir müzisyen topluluğu bu yüzden olacak, Ege’nin iki yakasının ortak şarkılarını çalıyorlar. Berduş halde bir kadın geliyor, küt kesimli kızıl saçları, kısacık kot şortu ve askılı kırmızı bluzuyla … Read more “ve ne istersen…”
Bir tekneye binip adaları gezmeye gidiyoruz. Kulağa Almanya gibi gelmiyor, değil mi?
Bavyera’nın güneyinde bir gölde bu mümkün. Yazın etrafında birçok plajda yüzebiliyorsunuz, kışın ise ister tekneyle adaları geziyor, isterseniz Chiemsee’deki termal havuzlarda içinizi ısıtıyorsunuz. daha fazlasını okuyun
“Hava biraz daha insani düzeye gelsin, ondan sonra gidelim” demiştim Augsburg ve Ulm’ü içeren gezimize, oysa hava hala buz gibi. Hava tahminleri yanılmış durumda, zerre ısınma yok.
Sabah saat 9.35 treniyle, yaklaşık 45 dakika süren bir yolculuğun ardından Augsburg’a varıyoruz. Soğuk sebebiyle genellikle trenler de rötarlı çalışıyorlar. (Evet, o kadar soğuk!) daha fazlasını okuyun
Yazının başlığını son Almanya gezimle bir bütünlük olması açısından “Bavyera Yazıları” olarak koymuş olsam da, bu yazı dizisinin Bavyera’ya ait olmayan tek parçası Ulm olacak.
Ulm, tam Bavyera’ya sınırda bulunsa da aslında Baden-Württemberg eyaletinin bir parçası, fakat sınırda olması sebebiyle olacak buraya Bavyera bileti ile de gidebiliyorsunuz. daha fazlasını okuyun
“Regensburg çok güzel konumlanmış. Buraya bir şehir kurulmak zorundaydı…” Goethe
Ben hayatımda böyle bir şey görmedim. Ufak çaplı bir Sibirya simulasyonu yaşıyorum. Telefonumdaki hava durumu uygulaması dışarıda hissedilen sıcaklığı -19 olarak gösteriyor. Tabii neyse ki gelmeden önce bu havanın böyle olacağı belli ve yanımda kayak montum da var, eve hapsolup oturacak da değilim.
İstikamet Regensburg… daha fazlasını okuyun
“Münih’te; İtalyan, Yugoslav, İspanyol, Türk, Endonezya ya da Çin yemeklerini bulabilirsiniz. hatta bazı restaurantlarda uluslararası yemekler yiyebilirsiniz; bunun dışında, Münih’te yemek yiyemezsiniz. Restaurantlarda yemekler ikinci planda kalır, biranın yanında bir tür garnitür.”
Helmut Qualtinger
Ne olacağını bilemiyorsun işte, ilk gittiğimde bir kez daha adım atmayı aklımdan bile geçirmediğim bir şehre üçüncü kez gidip artık bu yazıyı yazacak duruma gelmek de varmış. daha fazlasını okuyun
Öncelikle bir noktayı baştan söylemem gerek, bu diğer blog yazılarının aksine Ljubljana’yı yere göğe sığdıramayan bir yazı olmayacak. Bana sorarsanız o yazıları okuyup, beklentilerinizi ona göre belirleyerek giderseniz Ljubljana’yı sevmeniz imkansıza yakın. Ortalama bir Avrupa şehri görmek için giderseniz Ljubljana sizin için doğru seçim… daha fazlasını okuyun
Molyvos’ta Eylül’ün kendini hafiften hissettirmeye başladığı serin bir Cumartesi akşamı, inceden bir meltem esiyor. Tavernanın masaları biri hariç dolu, masadakilerin çoğu Türk. Sahnede üç kişiden oluşan ufak bir müzisyen topluluğu bu yüzden olacak, Ege’nin iki yakasının ortak şarkılarını çalıyorlar.
Berduş halde bir kadın geliyor, küt kesimli kızıl saçları, kısacık kot şortu ve askılı kırmızı bluzuyla hiç kimsenin dikkati ona çevrilmemiş bir edayla girip oturuyor boş olan masaya… Garsonlar gidiyor yanına, anlamıyorum ama sonradan görüyorum ki bir şişe uzo söylüyor masaya. Kafası bozuk, belli. daha fazlasını okuyun
2013 yılında Slovenya’da düzenlenen Ana Desetnica tiyatro festivaline davet edilmiştik Ankara’da beraber çalıştığımız ekibimizle… Bitmek bilmeyen bir bürokrasi ve her böyle işte olduğu gibi bir türlü ilerlemeyen bir süreç dizildi önümüze. daha fazlasını okuyun
Birkaç yıldır Lonely Planet’in Almanya rehberinin kapağındaki fotoğrafa bakıp heveslenir dururum Rothenburg’a gitmeye. Sırası bir türlü gelmez, en güzel zamanı beklermiş meğer. daha fazlasını okuyun
Herkese yeniden merhaba,
Bu sefer biraz daha az ara verdim. Şu an Didim’de zeytin hasadına başladığımız günün ertesinde yazıyorum bunu, biraz belim ağrıyor, galiba biraz da oksijen çarptı. 🙂 daha fazlasını okuyun
