Otobüs ve tren kullanarak, uygun fiyatlı otellerde ve hostellerde konaklayarak Balkanlar’ı kendi olanaklarınızla keşfetmek mümkün. Tıpkı benim geçtiğimiz yaz yaptığım gibi… Aşağıda okuyacağınız satırlar Balkanlar içinekonomik bir rotaönerisidir. Yolculuk ve konaklama için ödemiş olduğum fiyatlar, Temmuz 2012’nin rakamlarıdır. (Döviz kurları Ocak 2015’e aittir.)
Bu yazı size Üsküp hakkında bilgi vermekten çok, benim Üsküp hakkındaki duygularımı içerecek. Daha çok yaşadıklarımızdan bahsedeceğim, beceriksizliğimiz mi desem, Makedonya Otobüs Servisi’nin bizi aldatması mı desem, onlardan bahsedeceğim ve orada edindiğimiz arkadaşlarımızdan… (Önünüzdeki 20 paragraf upuzun bir giriş niteliğindedir.)
Sabah erkenden kalkıp otobüs garajına yürüyoruz. Aslında elimdeki “Lonely Planet” rehberi, trenle Novi Sad’ın 1.5 saat sürdüğünü söylüyor, ama kime rastladıysak hep “4 saat” lafını işittiğimiz için, durumu riske atmayıp otobüse binmeye karar veriyoruz. Belgrad – Novi Sad arası otobüsün ortalama ücreti gidiş geliş 13 Euro. Şirketler...
Belgrad tren garına indiğimizde, Balkan turumuz boyunca tüm otogar ve tren garlarında rastladığımız gibi, ellerinde ufak broşürlerle otellerine müşteri bulmaya çalışanlar karşıladı bizi. “Rezervasyonumuz var” diye atlatmaya çalışırken bir Türk’e denk geldik, o da otel pazarlıyordu. Onu da reddettik, fakat tabii ki yakamızı bırakmadı, biz zar zor...
Birazcık dinlenmek için, Saraybosna – Belgrad arasında, gündüz treniyle seyahat etmeye karar vermiştik. Bu yolculuk güzel manzaralar sunuyor size. Yolda geçtiğimiz yerler hakkında çok ayrıntılı bilgiler verebileceğimi maalesef söyleyemem, dolayısıyla bunu size bir fotoroman gibi sunuyorum. Bu yolcuğu gerçekleştirmek isteyen bordo pasaport sahibi kişiler için...
Sabah erkenden kalkıp, koyulduk yola. Benim daha önce bakmama göre yirmi geçe kalkacak tren, meğer yirmi kala treniymiş ki iyi ki öyleymiş. Saraybosna – Mostar arası işleyen tren, bölgesel bir tren olmasının da etkisiyle iyice laçkalaşmış bir sisteme sahip. Size zaten Balkanlar’da çoğu yerde bir koltuk numarası vermiyorlar, fakat Mostar treninde bir de...
“5 Nisan 1992’de, Saraybosna’nın etrafında, Bosna-Hersek’in başkentinde, 500.000 kişinin yaşadığı bu şehirde, dağlarla kuşatılmış Miljacka Nehri’nin vadisinde, 1984 Kış Olimpiyatları’nın ev sahibinde, Yugoslavya’nın tam da kalbinde, 260 tank, 120 havan, sayısı belirsiz uçaksavar, keskin nişancılar belirdi… Bunlar şehrin...
Split’ten bindiğimiz tren, bizim alışık olduğumuz trenlerin aksine, tamamen kompartımanlardan oluşuyordu, fakat neyse ki boştu, dolayısıyla kompartımanda yalnız kalabildik. Ayrıca, trenlerde klima da yoktu, dolayısıyla çift taraflı camları açıp cereyan yaptırarak serinleyebiliyordunuz ancak. Biz de öyle yapmıştık, fakat bir süre sonra serinleme ihtiyacı sona...
Sabah saat 8 buçukta terk ettik Dubrovnik’teki pansiyonumuzu, otobüs beklerken biraz tepedeki manzaranın tadını çıkardık ve “3 numaralı otobüs” ile otogara gittik. Hedefimiz Split, zaten önceden aldığımız bilete uygun olarak otobüsümüzü beklemeye başladık. Hırvatistan’da araba kullanacaklar için şunu söylemekte yarar var ki, yollar çok iyi...
Kotor’dan sabah saat 08.30 otobüsü ile Dubrovnik’e doğru yola çıktık. Tüm Balkan seyahatimiz boyunca, en çok sorgulandığımız sınır geçişi Hırvatistan oldu. Sorgu dediysem, klasik sorulardan bahsediyorum: “Neden geldin, nereye gidiyorsun, nerede kalacaksın, kaç gün kalacaksın” ve bugüne kadar ilk kez duyduğum “ne kadar paran var”...