Kült “İstanbul’u Dolaşırken” isimli rehberin yazarları Hilary Summer-Boyd ve John Freely, kitabın girişinde, “bütün şehir turları Galata Köprüsü’nden başlamalı” diyorlar. Burada İstanbul’un denizle iç içe bir şehir olduğunu görebileceğimizi ve şehrin varlığını kendisini bölen ve kuşatan bu sulara borçlu olduğunu...
Derler ki, Megaralı kolonistlerin reisi olan Byzas, Delphoi kahinine yeni ülkelerini nereye kurmaları gerektiğini sorar. “Körler ülkesinin tam karşısına” der kahin ve bu kehanete göre Byzas ve kolonisi yola çıkar, sonunda boğaza ulaşırlar. Dönemin Kalkedon’unda, yani bugünkü Kadıköy’de küçük bir koloni yaşamaktadır, bunları görürler ve bir de...
İpsala Sınır Kapısı’ndan çıkıp da, Yunanistan’ın ünlü Egnatia Otoyolu’na bağlandığınızda, karşınıza çıkan ilk yol bilgilendirme tabelasında şöyle yazıyor; “Alexandroupolis – 45 km.”
Trenden iner inmez karşıma, Doğu Berlin’in sevimli trafik ışıkları “ampelmann” çıkıyor, şaşırıyor ve seviniyorum, henüz Berlin’e gitmemişim ve üstelik ampelmann’ın gerçekten bizim Doğu ya da Batı’da olduğumuzu simgeleyen bir şey olduğunu zannediyorum, bir an ampelmann niye burada diye sorgulamaya başlıyorum. Trafik ışıkları neden böyle?
* Bu yazı, Evan Rail’in “Why We Fly: The Meaning of Travel in a Hyperconnected Age” isimli kitabından, yazarın izni ile çevrilmiştir. Kitabın kindle versiyonuna ulaşıp, tamamını okuyabilmek için lütfen tıklayınız.
Viyana’ya giden herkesin genelde günübirlik de olsa uğradığı bir şehirdir Bratislava, Slovakya’nın başkenti… Bundan birkaç sene önce, üstelik uzun süre kalmış olmama rağmen, uğramamıştım Bratislava’ya, bu yıl tekrar gittiğimde es geçmek istemedim.
Ağustos ayında annemlerle Kıbrıs’a gidecek ve bunun ardından bayramda da arkadaşlarımla Midilli’ye gidecektim. Kıbrıs’a gidemedik bir aksilikten, Midilli olayı da iptal oldu. Sonra bir başka arkadaşla iki aile Midilli’ye gidelim istedik, o da olmadı. Nihayetinde annemlerle Samos’a gitmeye karar verdik ve bin türlü aksiliğin finali olarak bu gezimizi de iptal etmek...
Bu yazı Temmuz 2018 tarihinde güncellenmiştir. Yanı başımızdaki “komşu” Yunanistan, yıllardır birçok kişi için önemli bir rota olma işlevini sürdürürken, gitgide daha fazla insan, arabasıyla bu ülkeye ziyaret gerçekleştirmenin tadını almış durumda. Bunda tabii ki yeni ehliyetlerin de büyük payı var, zira eskiden ehliyetlerimiz sınırı geçmek için yeterli...
Geçtiğimiz ay Kuşadası tarafına doğru gitmiştik, nedense yanımda pasaportla dolaşmak gibi bir alışkanlığım var Ege tarafına giderken özellikle. Hesapta yoktu ama, kaldığımız yerin ilan panosunda bir anda, “Samos Turu” yazısını görünce ve üstelik bu tur muadillerine göre epey uygun fiyatlı da olunca, dayanamadım.
Ne Viyana’nın valsleri ve dünyaca ünlü orkestrası, ne Münih’in operası… Bugüne kadar gördüğüm şehirler arasında, müzikle en çok özdeşleştirdiğim yer oldu Mozart’ın şehri Salzburg.