Sabah saat 7.30’da kalkıp çıktım hostelden ayaklarım geri geri. Sabah 8 otobüsüyle Prag’a doğru yola çıkacaktım. Aslında gece trenine binmek daha akılcıydı belki gün kazanmak açısından ve hatta otel parası vermemek de bir artıydı, fakat tren hem daha pahalıydı, hem de madem yalnızdım, o zaman biraz konforuma dikkat edebilirdim, zira gece yolculukları beni...
Gülten Akın’dan ödünç alıyorum bir dizeyi bu durumu anlatmak için, “bir roman kadar uzun bu tümce”, Auschwitz’i anlatacağım size.
“Krakow’a gidiyorum…” Bu cümlenin anlamı benim için sandığınızdan çok daha büyük… Ben, yıllardır bu şehrin hayalini kuruyorum. En alakasız gezilerime bile Krakow’u katmaya çalıştım, başaramadım bugüne kadar. Bu kez program yaparken, belki daha çok şehir görebilirdim, daha çok yere gidebilirdim, ama Krakow olmazdı. Her ihtimal...
Başka bir seyahatten geldikten tam bir hafta sonra yeniden yollara düştüm. Uçuşumdan bir önceki geceyi İstanbul’da arkadaşımın evinde geçirdim. Çocukluğumdan sonra ilk kez tek başıma uçağa binecek olmak fikri biraz korkutucuydu. Bilet alırken değil… Önce düşünmem ben böyle şeyleri, korkuları dertleri ertelemeyi çok iyi beceririm. Fakat o gün gelip...
Elinizde bir harita… Aslında gezginler alışık haritayla dolaşmaya, fakat bu haritaların bir farkı var, dilsizler… Şehirde koşuyorsanız işiniz kolay, fakat ormandaysanız size yardım edecek bir başka aygıta ihtiyacınız olacak: Pusula. İşte haritanızda işaretlenmiş hedefleri yönünüzü şaşırmadan bulmaya çalıştığınız böyle bir spor var; orienteering ve bu sporun dünyadaki...
Nahçıvan’a yakın civardan Iğdırlı Turizm gidiyor ki İstanbul’dan kalkıp Nahçıvan’a giden seferleri de var. Azerilere çok sert davranıyorlar otobüslerde, içi acıyor insanın adeta. Türkiye’nin muamelesi de iç sızlatıyor Azerilere… Azerbaycan(yani Nahçıvan) tarafında, gümrükte X-Ray cihazına kadar her şey tamameken, Türkiye bavulları...
Büyükşehir’in stresinden bunalırmış insan, böyle bir yolculuğa çıkmadan anlaşılmıyor bu. Erzurum Ekspresi’nin yataklı vagonunda, otuz saatlik bir yolculuk neticesinde Ankara’dan Kars’a indim. Tren öyle bir şey ki, insan sıkılmıyor. Demiryoluna hayranım. Terk edilmiş istasyonların hüznü, yıkık binaların içinde barındırdığı anılar, gelip...
Diyelim ki yeşil pasaportunuz var. Diyelim ki seyahat etmeyi de çok seviyor, sürekli yeni rotalar, yeni heyecanlar peşinde koşturuyorsunuz. Fas’a gitmişsiniz ve oradan da İspanya’ya geçmek istiyorsunuz, ama hayal bu ya, Cebelitarık Boğazı’ndan geçeceksiniz.
2011’in Nisan ayında, arkadaşımla yapmaya karar verdiğimiz İspanya gezisinin içine bir de Fas’ı katmış ve RyanAir’ın, İspanya’nın hemen hemen tüm büyükşehirlerinden, Fas’a düzenlediği uçuşlar için erkenden oldukça uygun bir fiyatla biletimizi alarak, beklemeye koyulmuştuk. Kafamızda birçok soru vardı elbet, dönem Arap Baharı denen olayların en yüksek düzeyde...
Derler ki Barcelona’da bulunan Sagrada Familia’nın yapımı tamamlandığında dünyanın sonu gelecekmiş, o yüzdendir kilisenin yapımı ağırdan alınırmış bu kadar.