Kemal Yalçın’ın yazdığı Emanet Çeyiz isimli kitapta beni en çok etkileyen öykülerden biri de, Kayseri’den Yunanistan’a mübadele ile gelen Lazaro’nun hikayesiydi. Kızı, gelip Kayseri’de bulmuş evlerini, bahçesinden toprak götürmüş Yunanistan’a. Babası toprağı yastığının içine koymuş ve bir ömür o yastığın üzerinde uyumuş yalnızca.
Bu yazımı yazarken arka fonda Haris Alexiou çalıyor, zira ben önce onu sevdim. Çok uzun yıllar oluyor, önce Haris Alexiou çalındı kulağıma. Çok güzel bir tabir okumuştum, “sesinde Ege’nin sularını taşıyan kadın…” diye, ne dediğini anlamıyordum, ama bir şekilde dokunuyordu işte. Sonra bir şekilde başka Yunan şarkıcılara yelken açtım, hiçbir...