Haftaiçi mesai saatlerindeyiz ve bu ülkede yine hiç kimse çalışmıyormuş, yine de herkes mutluymuş gibi bir hava var. Tepemde güneş, Ocak ayına rağmen hava on altı derecelerde, tam da hayal ettiğim şey bu. Bir anda iklim değişti. Şu dünyada evimden uzaktayken evimde hissettiğim, her seferinde bana çok iyi gelmiş ülkenin başkentindeyim, canım Atina; ben geldim!
Her zaman uzaklara gitmek için fırsat ve zaman bulamayabilirsiniz, öyle durumlarda komşu yetişir imdadınıza. Yunanistan’ı gezmek tahmininizden daha kolay, ben temel olarak Yunanistan anakarasındaki beş şehir üzerinden size ufak bir rehber hazırladım. Üstelik 1 Ocak 2016 itibariyle dağıtımı başlamış olan yeni ehliyetlerle, herhangi ek bir belgeye ihtiyaç...
“Thartho na thymi tho / kai na xechaso / omos Thessaloniki mou / den tha se xanachaso…”
Bu şarkı var dilimde, hani dilim tam dönmediğinden diğer yerleri hafiften uydurup, “omos Thessaloniki mou…” diyorum, “canım Selanik…”
Kemal Yalçın’ın yazdığı Emanet Çeyiz isimli kitapta beni en çok etkileyen öykülerden biri de, Kayseri’den Yunanistan’a mübadele ile gelen Lazaro’nun hikayesiydi. Kızı, gelip Kayseri’de bulmuş evlerini, bahçesinden toprak götürmüş Yunanistan’a. Babası toprağı yastığının içine koymuş ve bir ömür o yastığın üzerinde uyumuş yalnızca.
Bu yazımı yazarken arka fonda Haris Alexiou çalıyor, zira ben önce onu sevdim. Çok uzun yıllar oluyor, önce Haris Alexiou çalındı kulağıma. Çok güzel bir tabir okumuştum, “sesinde Ege’nin sularını taşıyan kadın…” diye, ne dediğini anlamıyordum, ama bir şekilde dokunuyordu işte. Sonra bir şekilde başka Yunan şarkıcılara yelken açtım, hiçbir...